Podział nieruchomości ma na celu odmienne od dotychczasowego ewidencyjne wyodrębnienie - w ramach jednej nieruchomości, większej liczby działek gruntu, bez dokonania zmiany dotychczasowego właściciela/właścicieli nieruchomości. Ewidencyjny podział nieruchomości stanowi podstawę do podziału prawnego lub wieczysto - księgowego. Podział dokonywany jest w trybie decyzji administracyjnej, wydawanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Możliwy jest również podział prawny (cywilny) nieruchomości w wyniku orzeczenia sądu. Decyzja lub orzeczenie sądu, stanowią podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej oraz w katastrze nieruchomości.
Jakie są uwarunkowania prawne wydania takiej decyzji administracyjnej?
W jaki sposób i w jakim trybie można dokonać takiego podziału nieruchomości?
Zasady podziału nieruchomości zostały zamieszczone w Rozdziale 1 Działu III Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t. j. z dnia 19 maja 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651), natomiast tryb postępowania przy dokonaniu podziału, sposobu sporządzania i rodzaju wymaganych do tego podziału dokumentów zamieszczono w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004 roku w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziału nieruchomości (Dz. U. 268, poz. 2663 ze zm.).
Fundamentalną przesłanką dopuszczającą dokonanie ewidencyjnego podziału nieruchomości, jest zgodność projektu podziału nieruchomości z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wskazać należy, iż zgodność z ustaleniami obejmuje tak przeznaczenie terenu, jaki i możliwość zagospodarowania wydzielonych działek gruntu.
Natomiast w przypadku braku planu miejscowego - jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi (np. przepisami prawa budowlanego, prawa wodnego, ochrony przyrody, ochrony dóbr kultury itp.), albo jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zwrócić należy jednak uwagę, że jeżeli wniosek o podział został złożony po upływie 6 miesięcy, licząc od dnia podjęcia przez gminę uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego, lub po wyłożeniu projektu planu miejscowego do publicznego wglądu to postępowanie w sprawie podziału nieruchomości zawiesza się do czasu uchwalenia planu miejscowego, jednak nie dłużej niż na okres 6 miesięcy, licząc od dnia złożenia wniosku o podział. Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania w sprawie podziału nieruchomości plan miejscowy nie zostanie uchwalony, można dokonać poddziału nieruchomości, o ile nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi.
Wspomnieć także należy, iż jeżeli nie został uchwalony plan miejscowy dla obszarów objętych, na mocy przepisów odrębnych, obowiązkiem sporządzenia takiego planu, postępowanie w sprawie podziału nieruchomości zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu.
Niezależnie od powyższego, przepisów o podziale nieruchomości nie stosuje się do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego - do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne. Wyjątek od ustalonego trybu działania można zastosować w przypadku, gdy dokonanie podziału spowodowałoby konieczność wydzielenia nowych dróg niebędących niezbędnymi drogami dojazdowymi do nieruchomości wchodzących w skład gospodarstw rolnych albo spowodowałoby wydzielenie działek gruntu o powierzchni mniejszej niż 0,3000 ha. Jednak wydzielenie nowych dróg dojazdowych musi wynikać z planu zagospodarowania przestrzennego, a podział nieruchomości rolnej lub leśnej na działki gruntu mniejsze niż 0,3000 ha możliwy jest wyłącznie w przypadku, gdy wydzielana działka gruntu będzie przeznaczona na powiększenie nieruchomości sąsiedniej lub do regulacji granic między sąsiadującymi nieruchomościami. Poza tymi przypadkami istnieje generalny zakaz podziału gruntów rolnych i leśnych na działki mniejsze niż 0,3000 ha.
Należy jednak pamiętać, iż dokonanie podziału nieruchomości rolnej lub leśnej nie ma jakiegokolwiek wpływu na sposób jej zagospodarowania, określony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Procedura podziału, w sytuacji, w której decyzja administracyjna nie jest potrzebna, polega na zleceniu geodecie dokonania pomiaru gruntu i podziału geodezyjnego oraz stosownego zgłoszenia do ewidencji gruntów i budynków.
Ponadto zatwierdzenie przez wójta, burmistrza czy prezydenta miasta projektu podziału może nastąpić jedynie w przypadku zachowania ustawowego wymogu zapewnienia dzielonej nieruchomości dostępu do drogi publicznej. Oczywiście uznawanym jest wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowionymi na tej drodze służebnościami dla wydzielonych działek gruntu lub ustanowienia dla tych działek innych służebności gruntowych, w przypadku braku możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem. W przypadku konieczności ustanowienia powyższych służebności drogowych, decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości zawiera w sobie klauzulę "Jeżeli zapewnienie dostępu do drogi publicznej ma polegać na ustanowieniu służebności, o których mowa w art. 93 ust.3, podziału nieruchomości dokonuje się pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych w wyniku podziału zostaną one ustanowione. Za spełnienie warunku uważa się także sprzedaż wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną".
Jeżeli natomiast przedmiotem podziału jest nieruchomość zabudowana, a proponowany jej podział powoduje także podział budynku, granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu. W budynkach, w których nie ma ścian oddzielenia przeciwpożarowego, granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu, wyraźnie dzielące budynek na dwie odrębnie wykorzystywane części, które mają własne wejścia i są wyposażone w odrębne instalacje. Odcinek granicy wewnątrz budynku przedstawia się na rzutach poszczególnych kondygnacji budynku.
Organ administracji publicznej dokonując oceny dopuszczalności podziału nieruchomości, wyraża ją w formie postanowienia (na które przysługuje zażalenie) o zgodności proponowanego podziału z ustaleniami zawartymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku podziału nieruchomości położonej na obszarze, dla którego nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego i nie ma ustawowego obowiązku jego utworzenia, opinia dotyczy możliwości podziału nieruchomości, jeżeli nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi albo jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.
Podkreślić jednak wyraźnie należy, że ustawodawca wyłączył całkowicie w niektórych wypadkach ustalenia planu miejscowego, czy też pozostawił bez znaczenia brak planu miejscowego, a także uznał, iż nie są wiążące warunki zagospodarowania określone w istniejącej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie mają one wiążącego znaczenia i nie stanowią przeszkody do dokonania podziału nieruchomości, ale jedynie ze względu na jeden z celów dokonania takiego podziału: zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej co najmniej dwoma budynkami, wzniesionymi na podstawie pozwolenia na budowę, jeżeli podział ma polegać na wydzieleniu dla poszczególnych współwłaścicieli, wskazanych we wspólnym wniosku, budynków wraz z działkami gruntu niezbędnymi do prawidłowego korzystania z tych budynków; wydzielenia działki budowlanej, jeżeli budynek został wzniesiony na tej działce przez samoistnego posiadacza w dobrej wierze; wydzielenia części nieruchomości, której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa; realizacji roszczeń do części nieruchomości, wynikających
z ustawowych przepisów; realizacji przepisów dotyczących przekształceń własnościowych albo likwidacji przedsiębiorstw państwowych lub samorządowych; wydzielenia części nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska użytku publicznego lub budowli przeciwpowodziowych; wydzielenia działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego; wydzielenia działek gruntu na terenach zamkniętych.
Postępowanie o podział nieruchomości prowadzi wójt, burmistrz lub prezydent miasta na wniosek i koszt osoby fizycznej lub prawnej, wykazującej swój interes prawny. Możliwe jest również działanie organu z urzędu.
Jednakże w przypadku wydzielenia nieruchomości, w której własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa, albo w przypadku wydzielenia części nieruchomości na potrzeby zwrotu wywłaszczonej nieruchomości nie wydaje się decyzji. W takiej sytuacji przyjmuje się, że podział jest zatwierdzony ostateczną decyzją o nabyciu własności lub użytkowania wieczystego albo ostateczną decyzją o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości.
Decyzji również nie wydaje się, gdy o podziale nieruchomości orzeka sąd. Ponadto nie jest wymagane pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków. Sąd w niektórych tylko ustawowych przypadkach zasięga opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz w odniesieniu do nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków, wnosi o opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków.
Podstawą wpisów w księdze wieczystej oraz katastrze nieruchomości stanowią tak decyzja właściwego organu administracji, jak i orzeczenie sądu.
W jaki sposób uzyskać decyzję właściwego organu?
Wniosek o wszczęcie postępowania składa się do właściwego miejscowo wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.
W przypadku dokonywania podziałów nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych na cele rolne i leśne oraz nieruchomości, które ze względu na swój cel zostały wyłączone z ustaleń planu miejscowego, planu lub warunków zagospodarowania określonych w istniejącej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, we wniosku, o podział nieruchomości, należy wskazać cel dokonania podziału nieruchomości.
Do wniosku, należy dołączyć następujące dokumenty: stwierdzające tytuł prawny do nieruchomości; wypis z katastru nieruchomości i kopię mapy katastralnej obejmującej nieruchomość podlegającą podziałowi; w przypadkach wymaganych ustawą - decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; w przypadku nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków; wstępny projekt podziału, z wyjątkiem podziałów nieruchomości wyłączonych ze względu na cel dokonanego podziału; protokół z przyjęcia granic nieruchomości; wykaz zmian gruntowych; wykaz synchronizacyjny, jeżeli oznaczenie działek gruntu w katastrze nieruchomości jest inne niż w księdze wieczystej; mapę z projektem podziału.
Należy także zastrzec, że jeżeli nieruchomość jest przedmiotem współwłasności lub współużytkowania wieczystego, podziału można dokonać na wniosek wszystkich współwłaścicieli albo współużytkowników wieczystych. Zastosowanie oczywiście również będą miały orzeczenia sądu w tym zakresie, z wyłączeniem podziałów nieruchomości, o których orzeka sąd.
Wstępny projekt podziału nieruchomości, opracowuje się na kopii mapy zasadniczej, a w przypadku jej braku - na kopii mapy katastralnej, uzupełnionej o niezbędne dla projektu podziału elementy zagospodarowania terenu. Wstępny projekt podziału nieruchomości powinien zawierać w szczególności: granice nieruchomości podlegającej podziałowi; oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według danych z katastru nieruchomości oraz księgi wieczystej, a w razie jej braku - według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości; powierzchnię nieruchomości podlegającej podziałowi; naniesione w kolorze czerwonym granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu; przedstawione w kolorze czerwonym powierzchnie projektowanych do wydzielenia działek gruntu; przedstawioną w formie graficznej w kolorze czerwonym lub w formie opisowej propozycję sposobu zapewnienia dostępu projektowanych do wydzielenia działek gruntu do drogi publicznej.
Dołączane do wniosku o podział nieruchomości dokumenty geodezyjne i kartograficzne, zamieszcza się w operacie podziału nieruchomości. Operat podziału nieruchomości, podlega przyjęciu do państwowego zasobu geodezyjnegoi kartograficznego przed wydaniem decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości.
Do opracowania mapy z projektem podziału nieruchomości przyjęcie granic nieruchomości podlegającej podziałowi następuje w wyniku badania księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości, a także dane wykazane w katastrze nieruchomości.
W przypadku niezgodności danych, granice nieruchomości podlegającej podziałowi przyjmuje się na podstawie księgi wieczystej oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości. Gdyby takich dokumentów nie było – wówczas na podstawie danych wykazanych w katastrze nieruchomości, jednakże w takim przypadku o czynnościach przyjęcia granic zawiadamia się właściciela bądź użytkownika wieczystego nieruchomości podlegającej podziałowi oraz właścicieli bądź użytkowników wieczystych nieruchomości sąsiadujących z nieruchomością podlegającą podziałowi, a w przypadku braku danych o tych osobach - osoby władające tymi nieruchomościami.
Z czynności przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi sporządza się protokół, który zawiera w szczególności: oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według danych z katastru nieruchomości oraz księgi wieczystej, a w razie jej braku - według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości; informacje o dokumentach stanowiących podstawę przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi; szkic przebiegu granic nieruchomości podlegającej podziałowi; opis przebiegu granic i położenia punktów granicznych nieruchomości podlegającej podziałowi; datę sporządzenia protokołu oraz imię i nazwisko, numer uprawnień zawodowych i podpis osoby, która wykonała protokół.
Mapa z projektem podziału nieruchomości zawiera w szczególności: nazwę jednostki ewidencyjnej, oznaczenie obrębu, numer arkusza mapy; adres nieruchomości podlegającej podziałowi; skalę mapy; granice nieruchomości podlegającej podziałowi; oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według danych z katastru nieruchomości oraz księgi wieczystej, a w razie jej braku - według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości; oznaczenie nieruchomości sąsiednich według danych z katastru nieruchomości; powierzchnię nieruchomości podlegającej podziałowi oraz przedstawione w kolorze czerwonym powierzchnie projektowanych do wydzielenia działek gruntu; przedstawione w kolorze czerwonym granice projektowanych do wydzielenia działek gruntu; przedstawione w kolorze czerwonym oznaczenia projektowanych do wydzielenia działek gruntu; szkic orientacyjny w skali umożliwiającej zlokalizowanie nieruchomości podlegającej podziałowi; wykaz zmian gruntowych; wykaz synchronizacyjny, w przypadku gdy w księdze wieczystej - lub w razie jej braku - w innych dokumentach określających stan prawny nieruchomości, nieruchomość podlegająca podziałowi posiada inne oznaczenia i inną powierzchnię niż w katastrze nieruchomości; niezbędne do projektu podziału nieruchomości elementy zagospodarowania terenu, a w szczególności: ogrodzenia, budynki, obiekty małej architektury, studnie, szamba, przyłącza, drzewa stanowiące pomniki przyrody, elementy sieci uzbrojenia terenu przebiegające przez nieruchomość podlegającą podziałowi; datę wykonania mapy oraz imię i nazwisko, numer uprawnień zawodowych i podpis osoby, która wykonała mapę. Przy czym wykaz zmian gruntowych i wykaz synchronizacyjny mogą być sporządzone jako odrębne dokumenty, stanowiące załączniki do mapy z projektem podziału nieruchomości.
Warto również zwrócić uwagę, iż mapa z projektem podziału nieruchomości stanowi załącznik do decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości.
W ustawowo przewidzianych przypadkach, załącznikami do decyzji zatwierdzającej podział są również wykaz zmian gruntowych i wykaz synchronizacyjny.
Ostateczna decyzja administracyjna, zatwierdzająca podział nieruchomości stanowi podstawę do umieszczenia przez organ, który wydał decyzję, na mapie z projektem podziału nieruchomości adnotacji o treści: "Niniejszy podział nieruchomości został zatwierdzony decyzją..... z dnia..... nr... ", z podpisem upoważnionej osoby oraz do wyznaczenia i utrwalenia na gruncie nowych punktów granicznych znakami granicznymi, według zasad określonych w przepisach dotyczących geodezji i kartografii, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości.
Z czynności wyznaczenia i utrwalenia na gruncie nowych punktów granicznych znakami granicznymi sporządza się protokół, który zawiera w szczególności: oznaczenie nieruchomości według danych z katastru nieruchomości oraz księgi wieczystej, a w razie jej braku - według innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości; oznaczenie i datę wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości; informacje o sposobie utrwalenia punktów granicznych; oznaczenia wyznaczanych i utrwalanych punktów granicznych; listę i podpisy osób obecnych przy czynnościach wyznaczenia i utrwalenia punktów granicznych; datę sporządzenia protokołu oraz imię i nazwisko, numer uprawnień zawodowych i podpis osoby, która wykonała protokół. Dokumenty geodezyjne opracowane w toku czynności wyznaczenia i utrwalenia nowych punktów granicznych podlegają włączeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
Kiedy decyzja wydawana jest z urzędu?
Podział nieruchomości można dokonać z urzędu, gdy jest on niezbędny do realizacji ustawowych celów publicznych, a nieruchomość stanowi własność gminy i nie została oddana w użytkowanie wieczyste. Podziału nieruchomości niezbędnej do realizacji ustawowych celów publicznych można dokonać na koszt osoby lub jednostki organizacyjnej, która będzie realizowała wskazany cel.
Natomiast dokonując podziału z urzędu nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, należy podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze dokonania podziału nieruchomości i zrobić to w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz na stronach internetowych urzędu gminy, a także przez ogłoszenie w prasie o zasięgu ogólnopolskim. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia nie zgłoszą się osoby, którym przysługują prawa rzeczowe do nieruchomości, można wszcząć postępowanie w sprawie podziału nieruchomości. W konsekwencji, dopiero po bezskutecznym upływie terminu 2 miesięcy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może wydać decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości. Przy czym decyzja ta również podlegać będzie ogłoszeniu publicznemu.
Warto również wiedzieć, iż działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych: gminnych, powiatowych, wojewódzkich, krajowych - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Analogicznie przedstawia się sytuacja, przy podziale nieruchomości dokonanej na wniosek użytkownika wieczystego. Wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej praw gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa do działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych składa w takim przypadku właściwy organ administracji. Podstawą wpisu tych praw do księgi wieczystej jest ostateczna decyzja zatwierdzająca podział.
Jednak za tak wydzielone działki gruntu, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym, a właściwym organem. Natomiast, gdy do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.
Dopełnieniem informacji o podziale nieruchomości, będzie zasygnalizowanie istnienia jeszcze dwóch, bardzo ważnych dla sprawy instytucji. Mowa o opłacie adiacenckiej oraz o możliwości złożenia wniosku o połączenie i ponowny podział nieruchomości na działki gruntu.
Pierwsza instytucja ma znaczenie, gdy w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość. Wówczas to wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Jednakże wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stosowne wyliczenie sporządzane jest na zlecenie organu wydającego decyzję przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego. Opłaty tej nie pobiera się przy podziale nieruchomości dokonywanym niezależnie od ustaleń planu miejscowego i decyzji warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Natomiast odnośnie wniosku o połączenie i ponowny podział nieruchomości na działki gruntu, to mogą go złożyć właściciele albo użytkownicy wieczyści nieruchomości ukształtowanych w sposób uniemożliwiający ich racjonalne zagospodarowanie, pod warunkiem jednak, że przysługują im jednorodne prawa do tych nieruchomości.
W takim przypadku do wniosku należy dodatkowo dołączyć, złożone w formie aktu notarialnego, zobowiązanie do dokonania wskazanej zamiany. Podziału nieruchomości, dokonuje się pod warunkiem zamieszczonym w decyzji, że właściciele albo użytkownicy wieczyści dokonają, w drodze zamiany, wzajemnego przeniesienia praw do części ich nieruchomości, które weszły w skład nowo wydzielonych działek gruntu.
W ostatniej kolejności wskazać należy na wykonalność decyzji. We wszystkich sprawach o podział nieruchomości, za wyjątkiem decyzji wydawanych z urzędu o podziale nieruchomości, który jest niezbędny do realizacji ustawowych celów publicznych, wykonanie decyzji następuje po upływie 14 dni od dnia,
w którym bezskutecznie upłynął termin do wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego.
Jednakże w sprawach, w których rozstrzygał decyzją wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w przypadku wytoczenia powództwa sądowoadministracyjnego, – wstrzymuje się z urzędu jej wykonanie, na mocy postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.
Anna Sylwestrzak
aplikant radcowski
Skoczyński Wachowiak Strykowski Kancelaria Prawna sp. k w Poznaniu
