Zapraszamy na pokaz Gry w Przestrzeń czyli efektów pracy studentów Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej. CZAS - wtorek 18 maja o godz. 18 MIEJSCE - ul. Przytulna 4 - Dom Kultury "Skarpa", osiedle Skarpa na Czubach, róg Nadbystryckiej i JP II, Lublin
Uczestnikami gry będą osoby zaproszone przez p. Martę Kiełbińską, która tam pracuje, znaną z projektu "Senior Graffiti", którego celem była rekompozycja placu przy tym domu kultury (inwestycja zrealizowana).
W programie: krótkie wprowadzenie do czytania krajobrazu, gra i wspólna analiza.
Gra w Przestrzeń została wymyślona przez mnie na bazie Gry Romana Pukara (www.pukar.art.pl) dla potrzeb warsztatów edukacyjnych dla nauczycieli nt. czytania krajobrazu organizowanych przez Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN". Obecna wersja została wyprodukowana przez studentów.
Facebook: Gra w przestrzeń
Celem Gry w Przestrzeń jest nauka kultury przestrzeni - przybliżenie tzw. "zwykłym ludziom" wiedzy o krajobrazie, który ich otacza, o jego jakości, zasadach tworzenia; zapoznanie ich z takimi obiektami wnętrz krajobrazowych jak: okno, brama, oś, rytm, dominanta itp. i rozwinięcie w nich wrażliwości na brzydotę i piękno ich otoczenia. Efektem Gry jest "przećwiczenie" zasad aranżacji otoczenia, zapoznanie się z zasadami dobrej przestrzeni oraz zabycie umiejętności opowiadania o krajobrazie.
Istotną funckją Gry jest też integracja graczy, którzy dzięki niej nawiązują ze sobą kontakt. Istotne jest, że jest to kontakt niewerbalny (moga grac obcokrajowcy różnych kultur i języków)
1. Wstęp - wprowadzenie do zasad czytania krajobrazu (projektor, ekran)
2. Gra się w parach, par powinno być kilka (np. 5)
3. Każda para dostaje planszę (działkę budowlaną), ramki definiujące jej otoczeni (rzeka, park, market, domy itp) oraz po 2 zestawy klocków odpowiadającym budynkom, drzewom, ławkom itp.
4. Gracze dostają zadanie - np. zbudować dom kultury
5. Gra się bez słów. Gracze stawiają na przemian swoje pionki, próbując zinterpretować zamierzania partnera i odnieść się do nich swoimi ruchami.
W rezultacie powstają różne rozwiązania architektoniczno-krajobrazowe, które są interpretowane przez poszczególne pary, przez resztę graczy i przez prowadzącego (niżej podpisany).
